Altair HyperWorks 2025 łączy moc obliczeń wysokowydajnych i sztucznej inteligencji, aby przyspieszyć projektowanie i optymalizację złożonych systemów mechanicznych i elektronicznych. Wersja ta zapewnia pełną integrację między analizą elementów skończonych, symulacjami wielofizycznymi i pracą z materiałami.
Wydanie HyperWorks 2025 stawia wyraźny akcent na:
- integrację sztucznej inteligencji (PhysicsAI, Copilot) w różnych obszarach platformy,
- modularność i elastyczność instalacji (możliwość instalacji niezależnych produktów w mniejszych pakietach),
- większą swobodę w dostosowywaniu workflow do potrzeb użytkownika,
- rozwój funkcji projektowania generatywnego/topologicznego i modelowania „implicit” (szczególnie w Inspire).
Kluczowym wyróżnikiem nowej wersji jest zwiększenie produktywności: mniej ręcznej pracy, lepsza automatyzacja i wsparcie w podejmowaniu decyzji.
HyperMesh 2025 – szybsze modelowanie i współpraca
Budowa modeli MES
HyperMesh 2025 zyskał wiele narzędzi ułatwiających budowę dużych modeli MES i organizację pracy zespołowej. Dodane zostało m.in. narzędzie diagnostyczne do zbierania logów po awariach, co ułatwia wsparcie techniczne i naprawę problemów. Ulepszono interfejs: narzędzie Move zostało rozbudowane o oddzielne przyciski „Move” oraz dodatkowe opcje: kopiowania, aktualizacji, cofania/ponawiania i anulowania operacji. Teraz strzałki osi są kolorowane zgodnie z bieżącym układem współrzędnych (globalnych lub lokalnych) ułatwiając orientację. Dodano także nową metodę zaznaczania „By Type” (po typie topologicznym) przy szybkim wyborze elementów 0D/1D/2D/3D, a także dodatkową pozycję „Part” w szybkich zaznaczeniach (Alt). Obsługiwane czytniki CAD zostały zorganizowane w formie sortowalnych tabel na poziomie menu pomocy online, dzięki czemu porównywanie i wybór formatów stały się znacznie prostsze.
Narzędzia geometrii
W nowej wersji HyperWorks pojawiła się funkcja pozwalająca na nadruk szkiców bezpośrednio na bryle (Imprint on Surface). Operacja Boolean (Combine/Subtract/Intersect) dla elementów bryłowych działa teraz również na geometrii MES (FE Geometry), co przyspiesza redukcję złożonej geometrii. Ponadto dodana została także możliwość tworzenia polilinii z chmury punktów (z wierzchołków) bezpośrednio w narzędziu tworzenia linii.
Opcje siatkowania
Funkcja Midmesh zyskała dwa nowe tryby obsługi form odlewniczych i prętów o stałych profilach. Tryb Casting generuje optymalną siatkę środkową na złożonych powierzchniach o zmiennej grubości, a tryb Extrusion obsługuje szybkie siatkowanie prętów o stałych profilach. Wprowadzono nowe środowisko Menadżera Przekrojów (Section Manager) do definiowania przekrojów 1D, z wizualizacją kształtu przekroju oraz dedykowaną przeglądarką z właściwościami geometrycznymi. Dodatkowo w ustawieniach scalono sekcje geometrii i siatkowania, a w ustawieniach topologii przy generowaniu powierzchni można domyślnie wybierać tworzenie mapped mesh lub free mesh.
Współpraca i biblioteki części
Wprowadzono nowy zespół bibliotek części i podzespołów (Team Part/Subsystem Library), pozwalający zespołom na wygodną współdzieloną pracę nad bibliotekami komponentów. Nowa biblioteka jest skalowalna (może obsługiwać coraz większą liczbę użytkowników) i nie wymaga podczas konfiguracji specjalnych działań IT. Ulepszono dodatkowo menadżera biblioteki, dodając obsługę biblioteki zespołowej i ułatwiając tym samym przeglądanie i organizację wspólnych zasobów.
Geometria, morfing i przestrzeń projektowa
Wzmocniono operacje w obrębie Design Space / Design Explorer poprzez lepsze zarządzanie wariantami, parametryzację (Design Space) i analizę prostych wariantów bez pełnej zmiany modelu.
W obszarze morphingu pojawiły się udoskonalenia w metodach deformacji: bardziej kontrolowane „blendowanie” deformacji między strefami oraz lepsza integracja z siatką odniesienia.
W modelowaniu kompozytowym (composites) wprowadzono usprawnienia w warstwach i prephcie, dając lepszą kontrolę nad orientacją włókien oraz wsparcie dla niestandardowych warstw.Dzięki temu projektanci struktur warstwowych mają teraz większą swobodę w eksperymentowaniu i mogą szybciej testować różne układy laminatów czy modyfikacje geometrii – bez konieczności ręcznego przebudowywania siatki.
SimSolid 2025 – zaawansowana analiza bez MES
SimSolid 2025 rozszerza możliwości bezsiatkowej analizy strukturalnej, umożliwiając szybsze przygotowanie modeli i dając dokładniejsze wyniki. Wprowadzono eksport i import superelementów (format DMIG) z uwzględnieniem węzłów interfejsowych i warunków podparcia, co umożliwia dzielenie modelu i przyspiesza analizy dynamiczne. Nowa funkcja „wyniki na dowolnej płaszczyźnie” pozwala odczytywać wyniki (np. naprężeń, przemieszczeń) wzdłuż dowolnie zdefiniowanych płaszczyzn (datum planes), umożliwiając dogłębną kontrolę rozkładu wyników. Ponadto pojawiły się zmiany w takich zakresach jak:
- materiały temperaturowe,
- automatyzacja procesu budowy modelu,
- łączenia i połączenia.
Poniżej opisano najważniejsze usprawnienia w tych obszarach,
Materiały temperaturowe
Właściwości materiałów można teraz definiować jako funkcje temperatury. Do krytycznych analiz termomechanicznych dodano możliwość wczytania tablic materiałowych (.csv) z zależnościami np. modułu Younga czy wydłużenia od temperatury.
Automatyzacja procesu budowy modelu
Opcja przypisania ciał sztywnych (CSV) oraz grubości powierzchniowych z pliku znacznie przyspiesza modelowanie dużych złożeń. Użytkownik może przygotować wiele części w zewnętrznym arkuszu i wczytać definicje ciał sztywnych (Rigid Body) lub skali tkaniny (Skin) automatycznie do SimSolid.
Łączenia i połączenia
SimSolid w nowej wersji potrafi automatycznie tworzyć nity (rivets) wzdłuż współosiowych otworów. Wystarczy wskazać zestaw otworów cylindra, a program wstawi połączenia nitowe między częściami ze z góry określoną siłą osadzającą. Ułatwia to modelowanie złożeń z tego rodzaju elementami łączeniowymi. Pojawiła się także bezpośrednia integracja SimSolid Connect dla Siemens NX, co przyspiesza import skomplikowanych złożeń z NX do SimSolid. Dodatkowo użytkownik może ręcznie oznaczyć część jako typ „protruded” (wyciągnięte), co umożliwia wydajniejszy podział części na obszary przybliżone do prętów lub płyt.
Dodatkowe usprawnienia
Najnowsze wydanie wspiera eksport i import wyników z narzędzi adaptacyjnych. Dodano również możliwość wyboru punktów wyprowadzenia reakcji w wyniku dynamicznym oraz usprawniono interfejs legendy wyników.
W skrócie: SimSolid 2025 pozwala na łatwiejsze przygotowanie złożonych analiz (termiczno–mechanicznych, dynamicznych, zmęczeniowych itp.), a także automatyzuje wiele tradycyjnych czynności przygotowawczych.
SimLab 2025 – intuicyjniejsze środowisko i lepsza integracja
SimLab 2025 stawia na wygodę pracy i rozbudowę interfejsu oraz integrację z solverami. Zmiany najbardziej zauważalne są w takich obszarach jak:
- przeglądarki,
- ruch i widoki,
- menu i widoczność,
- usprawnienia solverów,
- kontrola połączeń.
Przeglądarki
Rozbudowane funkcje przeglądarki modeli umożliwiają tworzenie notatek (Notes) przy różnych obiektach w drzewie (model, ciało, grupa, materiał, siatka, rozwiązanie, obciążenia itd.), ułatwiając opisywanie i dokumentowanie modelu. W przeglądarkach dodano opcję sortowania danych (kolumn), dzięki czemu nagłówki tabeli mogą lokalnie tymczasowo (dla aktualnej sesji) posortować widoczne obiekty. W drzewie modelu łatwiej powielać geometrię – dodano prawoklik na ciele Parasolid z opcją „Duplicate” do szybkiego tworzenia kopii. Ponadto przeglądarka grup zyskała kolumnę „Count”, pokazującą liczbę elementów w każdej grupie.
Ruch i widoki
Przeprojektowano narzędzie Move – dodano przyciski kopiowania, cofania/ponawiania i anulowania, a osie narzędzia są pokolorowane zgodnie z aktywnym układem współrzędnych (osią X, Y, Z). Dzięki temu poruszanie modelami jest bardziej intuicyjne i precyzyjne. Wypełnianie (Fill) jest teraz dostępne także na powierzchniach elementów skończonych (FEM faces), z uwzględnieniem normy powierzchni lub normalnych elementu.
Menu i widoczność
Z myślą o ulepszeniu ergonomii w dolnym pasku został przeprojektowany Model View Options, a opcję etykiet stopni swobody (DOF) przeniesiono na pasek widoczności. Samo menu zostało zmienione na zestaw ikon (wcześniej „Labels” w menu Widok), a opcja etykietowania w trybie grupowym została przeniesiona – teraz nawet w widoku grup można wyświetlać ID elementów. Dodano również opcję „Reverse Sub Model” przy prawokliku na submodelu w drzewie złożeń, która odwraca widoczność wszystkich ciał w danym submodelu (ukrywa/wyświetla). Dzięki temu łatwiej można zarządzać skomplikowanymi złożeniami.
Usprawnienia solverów
SimLab 2025 rozszerza obsługę rozwiązań Symulacji OptiStruct – np. w analizie zderzenia (Drop Test) można teraz definiować krok wstępnego obciążenia oraz dołączać go do scenariusza zderzenia. W analizach statycznych dodano możliwość zdefiniowania warunków symetrii cyklicznej. W modelach akustycznych dla silników elektrycznych zwiększono liczbę mikrofonów, spełniając normę ISO 3745. W przypadku symulacji płytek PCB pojawiła się funkcja hybrydowego siatkowania jednej akcji (jednokrotne kliknięcie tworzy pełną siatkę dla płytki PCB/IC).
Kontrola połączeń
Można aktywować/dezaktywować kontakt w wybranych obciążeniach. Nowe narzędzia pomogą również w diagnostyce – np. SimLab obliczy wstępny stan kontaktów (penetracje/luki) za pomocą solvera, co pomaga wychwycić błędy w złożeniu jeszcze przed pełną analizą.
HyperView 2025 – wydajniejsze przeglądanie wyników i automatyzacja
HyperView 2025 rozszerza możliwości wydajnej wizualizacji i analizy wyników:
HyperView – MultiCore
W profilu dodano wsparcie nowych typów animacji i solverów – oprócz trybu dynamicznego (transient) dodano obsługę trybu liniowego (linear) oraz wyników z OptiStruct, NX Nastran i Ansys. Oznacza to, że nawet duże animacje z wielu solwerów można teraz wykonywać szybciej, wykorzystując pełnię możliwości wielordzeniowego procesora. Pojawiła się również opcja dołączania wielu plików wyników do jednego modelu (wcześniej dostępne tylko w profilu General), co ułatwia pracę przy porównywaniu wielu przypadków obciążeniowych na jednym modelu 3D bez konieczności przełączania sesji.
Eksport GLB 3D
Rozszerzono możliwości eksportu 3D w formacie GLB (przeglądarka internetowa/PowerPoint). Pozwala to pominąć hierarchię modelu podczas eksportu, zmniejszając rozmiar pliku i przyspieszając zapis (szczególnie przy złożeniach z wieloma częściami). Usprawniono także legendy konturów w GLB – teraz obsługiwane są niestandardowe wartości min/max oraz logarytmiczne interpolacje, co pozwala zachować pełen zakres kolorów z HyperView.
API Python
HyperView 2025 wprowadza nowe klasy do automatyzacji analizy wyników. Klasa QueryResultsTool() umożliwia pobieranie atrybutów elementów (np. wartości konturu) jako tablice NumPy, co ułatwia obliczenia i filtrowanie wyników w skryptach. Dodano też InteractiveSelection(), które pozwala programowo tworzyć konteksty interaktywnego zaznaczania (po pojedynczym, okienkowym czy zaawansowanym wyborze obiektów typu część, węzeł, element). Wprowadzono klasę Set() do tworzenia i modyfikacji grup (zbiorów) elementów, oraz funkcje eksportu modelu do plików 3D (GLB, H3D itp.) przez skrypty Python. Pozwala to pisać własne narzędzia do eksportu widoków 3D lub analizy wyników bezpośrednio z poziomu HyperView.
Bezpieczeństwo i analiza uderzeniowa
W module Safety Tools pojawiło się nowe narzędzie Upper Interior Impact Post Tool przeznaczone do automatycznego przetwarzania analiz FMVSS201U (test dachu pojazdu). Narzędzie to przyjmuje dane czasowe i wyniki symulacji (Radioss, LSDyna, PamCrash) i automatycznie generuje raporty ze zdefiniowanymi punktami docelowymi – każde kliknięcie dodaje nową stronę z przebiegami czasu uderzenia dla wskazanego punktu. Znacznie skróci to czas przygotowania analizy uderzeniowej wnętrza auta. Dodatkowo w profilu HyperView zmieniono terminologię metody uśredniania („compute then average” zamiast „simple”) oraz wprowadzono nową wielkość „Max Abs Principal”, która bezpośrednio oblicza maksymalną wartość bezwzględną spośród wszystkich wartości głównych, co przyda się przy analizie zmęczeniowej czy wytrzymałościowej.
Inspire 2025 – udoskonalenia narzędzi CAD i modelowania
Altair Inspire 2025 przynosi wiele ulepszeń w zakresie modelowania CAD, szkicowania i modelowania geometrycznego, usprawniając w efekcie proces twórczy inżyniera:
Narzędzia
W narzędziu Rib (żebro) dodano sekcję zaawansowaną, pozwalającą na wybór gotowych ustawień dla materiału i typu wytwarzania lub wprowadzanie własnych parametrów. W sekcjach Slice i Trim/Split można teraz wybierać powierzchnie lub szkice bezpośrednio w przeglądarce modelu, co przyspiesza definiowanie ścieżek cięcia. Uaktualniono też obsługiwane formaty CAD. Inspire czyta teraz pliki PTC Creo 13–11, NX (.prt) 11.1–CR2406 oraz SolidWorks 1999–2024 (również *.sldasm), co zwiększa zgodność z najnowszymi wersjami oprogramowania CAD.
Szkicowanie i odwołania
Na wstążce szkicowania pojawiło się narzędzie Image Plane, umożliwiające wstawienie obrazu jako tła i odrysowanie zarysu obiektu. Dodano także możliwość szybkiego wybierania osi X i Y na siatce szkicu do wygodnego ustalania wymiarów i więzów. Ważną nowością jest opcja „Break External References” – po wybraniu szkicu w drzewie lub oknie można usunąć odwołania wymiarów i wiązań do innych cech, co ułatwia rozdzielanie historii szkicu od geometrii nadrzędnej.
Geometry i PolyNURBS
Aby poprawić stabilność odniesień parametrycznych (np. rzutów i przecięć) oraz sekwencyjność przesunięć krawędzi, zmodyfikowano reguły łączenia wierzchołków w szkicach. Warstwa graficzna PolyNURBS została odświeżona – ulepszono wyświetlanie kratek i powierzchni linii pomocniczych. Nowością jest też prymitywy PolyNURBS pozwalający tworzyć bryły lub powierzchnie PolyNURBS, przeciągając do miejsca docelowego prostokąt lub sferę. Ułatwia to tworzenie „nadlewów” projektowej geometrii.
Modelowanie implicite
W kratownicy planar (Planar Lattice) dodano opcję „Create Unit Cell”, pozwalającą edytować i zapisywać własne komórki unit-cell do plików. Gotowe komórki mogą być eksportowane i importowane między projektami. Usprawniono też kontekst konwersji – można przekształcić wybrane bryły, powierzchnie lub krzywe na odpowiedniki typu Implicit, by używać ich w dalszych operacjach (np. Offset, Field). W ramach modelowania implicite wprowadzono narzędzie Surface Perforations pozwalające wygenerować równomiernie rozmieszczony zestaw punktów (na podstawie parametryzacji UV) oraz podpór (prętów) wychodzących (zewnętrznie lub do wewnątrz) z konwertowanej powierzchni. Umożliwia to m.in. szybko zaprojektować układ pinów lub otworów w rozproszonym materiale. Dodatkowo zoptymalizowano mapowanie konforemne dla krzywych/powierzchni, a nowe metody generowania elementów „punkt–krawędź” ułatwiają ekstrakcję struktur z siatki MES.
Dzięki tym usprawnieniom Inspire 2025 jeszcze mocniej łączy proces projektowania CAD z inżynierską weryfikacją, umożliwiając szybsze iteracje – od intuicyjnego szkicowania i modelowania po zaawansowane modelowanie powierzchniowe i lattice.
Wydajność i funkcjonalność na każdym etapie pracy
Wersja HyperWorks 2025 zwiększa wydajność i użyteczność wszystkich narzędzi. HyperMesh pozwala szybciej przygotować duże modele, SimSolid umożliwia analizę dużych złożeń bez długiego meshowania, SimLab usprawnia zakładanie symulacji dzięki intuicyjnemu interfejsowi, HyperView przyspiesza przeglądanie wyników, a Inspire wzbogaca środowisko projektowo-CAE o lepsze narzędzia CAD i generatywne. Nowa wersja wspiera cały cykl pracy inżyniera, od modelowania po weryfikację i analizę wyników.
